FIKRA

                                                          ATI  NEREYE  BAĞLAYAYIM?

            Bir gün birisi Abaza evine misafir olmuş. Bir-iki-üç gün derken baya kalmış. Nihayet sonunda gitmeye karar vermiş. Atını getirmişler, hazırlıyorlar. Tam bu sırada ev sahibi gelmiş.

            Bakmış misafir gidecek gibi, nezaketen “kal” demiş.

           Misafir, “aman yok olmaz, yok artık gitmem lazım” gibi şeyler söyleyince, ev sahibi misafirin, iyice gitmeye niyetli olduğunu anlamış.

            Ev sahibi ” olayı biraz daha abartıp, “yok gitme, olur mu kal!” diye ısrar etmiş.

            Misafir, “peki o zaman” demiş. Dönüp, ev sahibine “atın ipini nereye bağlayayım” demiş.

            Ev Sahibi umutsuzca, “dilime bağla” demiş.  Anlatan : Semra Ademey